‘Zorg organiseren vanuit het perspectief van de patiënt’
Patiënten die langdurig antibiotica nodig hebben, hoeven in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) niet meer naar het ziekenhuis voor een infuus. Zij kunnen de behandeling onder begeleiding thuis afmaken. Dit is een van de bijna honderd initiatieven van het programma Gepast Gebruik in het ETZ. Neuroloog en voorzitter van de medische staf Edo Arnoldus en programmamanager Ellen Reijnders leggen in een interview uit hoe dit programma bijdraagt aan de juiste zorg op de juiste plek.
‘De behoefte aan zorg neemt alleen maar toe, maar als ziekenhuis willen wij onze verantwoordelijkheid nemen om duurzame zorg te leveren en op den duur niet verder te groeien’ zegt Arnoldus. ‘We willen dat zorgprofessionals zich daarvan bewust worden en nadenken hoe we de zorg anders kunnen organiseren. Niet met een centraal programma maar door de creativiteit en energie op de werkvloer te stimuleren. Loskomen van gewone oplossingen en ingesleten gewoontes. De focus ligt bij ons niet op kostenreductie, maar op het organiseren van de juiste zorg, op de juiste plek en op het juiste moment. Vanuit het perspectief van de patiënt.’
Laagdrempelig
De initiatieven van het programma Gepast Gebruik zijn divers van aard en omvang. Sommige zijn zorginhoudelijk, andere gaan over betere communicatie met de patiënt of zijn gericht op de voorzieningen in het ziekenhuis. Reijnders: ‘We houden het bewust laagdrempelig om ruimte te geven aan kansrijke initiatieven. Een uitgebreide businesscase is niet altijd nodig. Heb je een goed idee? Ga het uitproberen. Als het werkt, dan ga je door. Werkt het niet, stop er dan mee.’
Tevreden patiënt
Vanaf dit jaar richt het programma zich op vier kernthema’s: Leren van andere ziekenhuizen, Aan de slag met e-health, Bewegen, en Zorg verplaatsen. ‘Gepast Gebruik vraagt van ons dat we serieus het gesprek aangaan met de patiënt, benadrukt Arnoldus. ‘Dat we goed luisteren naar wat de patiënt wil. Dat kost tijd, maar patiënten waarderen dat enorm. Het leidt niet noodzakelijk tot minder dokters, maar wel tot meer tevredenheid over het behandeltraject.’