‘Het is een kunst om de goede maturity match te vinden’
VOORLOPERS VAN INTERPROFESSIONEEL OPLEIDEN
Ook het UMCG wil interprofessioneel opleiden naar een hoger plan tillen. Met het binnenhalen van Nynke Scherpbier als hoofd Eerstelijnsgeneeskunde en Langdurige zorg is er op dat gebied veel expertise in huis. Scherpbier, eerder werkzaam in het Radboudumc, was daar onder andere medeontwikkelaar van het succesvolle consultatieproject voor aios interne geneeskunde en aios huisartsgeneeskunde.
‘In 2013 begon ik in Nijmegen als hoofd van vijf eerstelijns vervolgopleidingen. Daar kreeg ik de ruimte om werk te maken van interprofessioneel opleiden: tussen die opleidingen, met de Hogeschool en met vervolgopleidingen in de tweede lijn. Dat was niet de makkelijke weg, want ieder heeft zo zijn eigen programma en logistiek. Maar ik besloot me daar niet bij neer te leggen, omdat ik geloof in de kracht van samen optrekken. Inmiddels is de tijd er overal rijp voor. Dat zie je ook terug in het Integraal Zorgakkoord; dat staat vol met doelen op het gebied van interprofessioneel werken en leren.
Leerwerkplaatsen
Indertijd zijn we vanuit het Radboudumc aangesloten bij de leerwerkplaatsen in de wijk van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Hierin brachten we studenten geneeskunde, studenten verpleegkunde en studenten van sociale en paramedische opleidingen samen. Die leerwerkplaatsen bestaan nog steeds en ik ben er een groot voorstander van: je maakt het daarmee in het basiscurriculum al heel normaal dat verschillende professies elkaar nodig hebben voor de beste zorg.
Iets nieuws implementeren komt vaak neer op het oh zo belangrijke draagvlak creëren. Dat houdt in mijn ogen in: beginnen waar de energie is en dan langzaam uitbouwen. Dat doen we nu in het UMCG ook. De voorzitter van de centrale opleidingscommissie heeft boegbeelden aangesteld voor een aantal relevante opleidingsthema’s. Ik ben boegbeeld voor interprofessioneel opleiden en doe mijn best om expliciet te maken wat er al gebeurt in de vervolgopleidingen en om collega’s met nieuwe ideeën op weg te helpen.
Zoektocht
Op verschillende plekken in het ziekenhuis lopen initiatieven om specialismen met elkaar te verbinden. Onder meer een project op het gebied van aanhoudende lichamelijke klachten. Die bestaat uit een e-learning en praktijktraining voor verschillende aios uit het ziekenhuis. Daar willen we nu ook aios huisartsgeneeskunde aan toevoegen. Dat blijft overigens wel een zoektocht, want hoe geef je een gezamenlijke praktijktraining zodanig vorm dat alle aanwezigen aan hun eigen leerdoelen kunnen werken? Iedereen komt met eigen bagage en die loopt nogal uiteen. Het is een kunst om de goede maturity match te vinden.
Verder zijn we aan het kijken hoe we aios gynaecologie kunnen laten meelopen in de huisartsenpraktijk en aios huisartsgeneeskunde op de poli gynaecologie. Natuurlijk stuit je meteen op organisatorische problemen. Het gaat altijd over planning en een gebrek aan tijd. We missen heel erg een geoormerkte plek voor gezamenlijk onderwijs. Maar waar een wil is, is een weg. Ook dat heb ik geleerd in Nijmegen. Als we met elkaar besluiten dat we interprofessioneel opleiden belangrijk vinden, dan gaat het balletje rollen.’