Ingezonden brief Medisch Contact: Woede om eigen bijdrage aios
Verontwaardigd lazen wij het artikel Woede om eigen bijdrage aiossen, (MC 27/2012: 1652). Aan het artikel liggen slecht onderzoek en ondeugdelijke vergelijkingen ten grondslag. Wat is er mis?
In het intro staat: ‘ook in andere landen is bijbetalen niet ongewoon’. Dit wordt onderbouwd met voorbeelden uit het Verenigd Koninkrijk (VK) en België. In het VK zou de aios 60.000 euro per jaar zelf betalen. De bron hiervoor is een vrijwilligerssite van medische studenten. Meer informatie is te vinden op de sites van de British Medical Association (BMA) en British Medical Journal (BMJ) beide professionele organisaties. Die sites heeft MC niet geraadpleegd. De BMA schrijft over de opleidingskosten: ‘The table displays costs which are, for the most part, borne by the wider NHS. However there are some costs, such as tuition and accommodation, which are borne by the individual, for example during undergraduate study’. Net als in ons land dus.
De aios radiologie betaalt in het VK zelf: inschrijving (143 pond), examengeld (113 tot 425 pond per examen), lidmaatschap van het Royal College en een ‘certificate fee’ na afronding van de opleiding. De duurste opleiding, anesthesiologie, kost de aios ongeveer 3500 pond per jaar, aldus BMJ.
Ook in België betaalt de arts-specialist in opleiding mee aan het academische deel van de opleiding, weet MC. Evenals, trouwens, hun Nederlandse en Engelse collega’s, stellen wij. In Nederland betaalt de aios in verschillende umc’s 30 procent van de cursuskosten, in het VK de kosten boven de duizend pond.
Dan de andere veelverdieners: piloten en advocaten. Jonge mensen kiezen na hun middelbare school voor een beroepsopleiding van tachtig weken om piloot te worden. Maar de vergelijking is vreemd: piloten werken in een volstrekt vrije markt; de overheid heeft zich uit hun opleiding teruggetrokken en bemoeit zich niet met hun salariëring. Een aios komt, na een opleiding van 12 tot 14 jaar, als specialist in dienstverband of in vrij beroep te werken. In vrij beroep is de omzet door de overheid in de laatste jaren begrensd en gekort.
De opleiding van advocaat wordt betaald door de werkgever.
Kortom: een onzorgvuldig en onjuist verhaal. Het heeft tot verontwaardiging geleid bij onze achterban. Leden van De Jonge Orde en de OMS gaan er nogal eens vanuit dat MC het standpunt van de aangesloten organisaties weergeeft. Dat is niet zo: MC is journalistiek onafhankelijk. Daar hoort zorgvuldigheid bij. Altijd. En zeker als aiossen en hun belangenorganisaties zich teweerstellen tegen een voorstel om hen te laten meebetalen aan hun eigen opleiding. Dit MC-artikel schaadt de aiossen, die niet zijn gehoord, en getuigt van weinig betrokkenheid bij deze jonge mensen.
Janko de Jonge, vice-voorzitter OMS
Wouter Moojen, voorzitter De Jonge Orde
Naschrift redactie medisch Contact
De door ons gebruikte bron vermeldt voor het Verenigd Koninkrijk een veel te hoog cijfer. (zie ook dit artikel) Hoewel de gegevens van de Europese Residency Database van de International Federation of Medical Students’ Associations overeenkomen met die van de Europese specialistenorganisatie UEMS en informatie uit de landen zelf, blijkt dat voor het Verenigd Koninkrijk niet het geval. De redactie betreurt het deze bron te hebben vertrouwd. Onze excuses.
