Nog meer administratielast door implantatenwet?

De Federatie Medisch Specialisten maakt zich zorgen over het wetsvoorstel waarmee zorgverleners verplicht worden om gegevens over implantaten aan te leveren aan een landelijk implantatenregister (LIR). De wet die op 1 juli 2018 in moet gaan houdt onvoldoende rekening met het belang van de patiënt en de medisch specialist. Daarnaast voorziet de Federatie een toename in administratielast voor medisch specialisten.

De Federatie is voorstander van een Landelijk Implantaten Register, maar constateert dat het wetsvoorstel niet goed aansluit op de praktijk en daarmee negatieve consequenties zal hebben voor de kwaliteit van zorg. Met name de wetenschappelijke verenigingen van de orthopeden, cardiologen, plastisch chirurgen en gynaecologen hebben meermaals samen met de Federatie hun zorgen kenbaar gemaakt op de volgende punten:

  • Het belang van de patiënt is onvoldoende meegenomen in het wetsvoorstel
    Het LIR is namelijk niet gekoppeld aan patiëntengegevens. Daardoor bestaat het risico dat patiënten alsnog heel moeilijk te traceren zijn als er een probleem wordt geconstateerd met het soort implantaat wat de patiënt ontving. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als een patiënt verhuist of de actieve behandelrelatie tussen een arts en een patiënt stopt?
  • De Federatie voorziet een aanzienlijke verzwaring van de administratielast

Er wordt geen rekening gehouden met het ontstaan van dubbele en/of handmatige invoer. Dit is het gevolg van het feit dat zowel de uniforme barcodering als registratie aan de bron in het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) voorlopig niet landelijk gerealiseerd zal zijn.

  • Het voortbestaan van huidige registers komt onder druk te staan

De Federatie vreest als neveneffect van de wetgeving dat de aanlevering van gegevens aan de al bestaande implantatenregisters van de wetenschappelijke verenigingen (orthopedisch chirurgen, cardiologen, plastisch chirurgen en gynaecologen) zal teruglopen. Dit terwijl deze registers, anders dan het LIR, wél specifiek ingericht zijn op het monitoren van de langetermijngevolgen en eventuele problemen van de implantaten. De bestaande implantatenregisters hebben dus een cruciale signaalfunctie over het functioneren van de ingebrachte implantaten.