‘Een veilig opleidingsklimaat staat voor mij bovenaan’
PORTRET VAN EEN OPLEIDER
Anne-Marie Scheepers-Hoeks (38) is ziekenhuisapotheker in het Maastricht UMC+. Het mooie van opleiden vindt ze dat ze steeds weer haar enthousiasme over haar vakgebied op aios kan overbrengen.
Waarom wilde je opleider worden?
‘Ik kijk altijd vooruit. Nadat ik klaar was met mijn opleiding en een baan had gevonden, zag ik dat niet als eindpunt, maar juist als een beginpunt. Opleider worden leek me een mooie volgende stap. Ik gaf al les aan geneeskundestudenten en aios ziekenhuisfarmacie. En toen ik op mijn werk vier aios per jaar mocht opleiden in het blok klinische farmacie, het grootste blok, gaf me dat vertrouwen om verder te groeien. Vooral toen ik merkte hoe leuk het is om mijn enthousiasme over te brengen en hoe stimulerend het is om aios te zien groeien naar zelfstandige professionals.’
Wat vond je het leukst toen je zelf in opleiding was?
‘De klinische stages waarbij je over de muren van de ziekenhuisapotheek ziet wat er op de afdeling met geneesmiddelen gebeurt. Daar kun je nog veel winst boeken: bijvoorbeeld als er twee middelen in één infuus worden gedaan terwijl dat een risico op kristalvorming geeft. Of als bij slikklachten alle medicatie wordt vermalen en in de vla gaat, terwijl een tablet juist voorzien is van een speciale coating zodat de werkzame stof pas in de darm vrijkomt. Ook hoor je op de afdeling vragen waarmee zorgverleners niet naar de apotheek komen.’
Waar maak jij je als opleider het meest druk om?
‘De hoge werkdruk die aios ervaren. Er moet ontzettend veel in de opleiding en daar komen steeds nieuwe onderwerpen bij. Tegelijkertijd willen jongere generaties ook nog een leven hebben buiten hun werk. Dat wringt. Soms zie ik dat aios bijvoorbeeld hun kinderwens uitstellen omdat het niet te combineren valt met het werk. Ik denk dat een betere balans in de opleiding uitval en burn-outklachten kan voorkomen.’
‘Ik zou willen kijken naar welke kennis en basiscompetenties echt essentieel zijn om te leren in de opleiding, en wat ook daarna kan. Je bent namelijk niet ‘klaar’ na je opleiding: het life long learning begint dan pas.’
Als je één ding in de opleiding mocht veranderen, wat zou dat dan zijn?
‘Ik zou willen kijken naar welke kennis en basiscompetenties echt essentieel zijn om te leren tijdens de opleiding, en wat ook daarna kan. Zo kun je als apotheker tijdens de opleiding ervaring opdoen met patiëntgesprekken in verschillende situaties, en je daarna specialiseren in een specifieke patiëntgroep. Je bent namelijk niet ‘klaar’ na je opleiding: het life long learning begint dan pas.’
Wat zijn de drie belangrijkste skills van een opleider?
‘Bovenaan staat zorgen voor een veilig opleidingsklimaat, waarin de aios zich gesteund en gestimuleerd voelt om te leren. Daarnaast vind ik dat de opleider de verbindende schakel is tussen aios en het opleidingsteam. Daarom vind ik teamleden meenemen en blijven scholen, minstens zo belangrijk als aios goed begeleiden. En tot slot vind ik dat je voor aios laagdrempelig bereikbaar moet zijn en dat je ze regelmatig proactief en positieve feedback geeft.’
En hoe ziet de opleider in 2040 eruit?
‘De rol van de ziekenhuisapotheker is aan het veranderen van een "backoffice"-functie naar volwaardig "frontoffice"-lid van het klinisch behandelteam als geneesmiddelenexpert. Zeker bij patiënten met multimorbiditeit is een brede blik nodig. Maar die ontwikkeling gaat langzaam. Ik hoop dat de opleider ziekenhuisfarmacie in 2040 daarin een voorbeeldrol vervult: daarom werk ik voor de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuisapothekers (NVZA) aan een cursus voor zittende ziekenhuisapothekers over hoe zij het behandelaarschap kunnen invullen.’
Is het moeilijk om opleider te zijn en je klinische taken te vervullen?
‘Kan ik kort over zijn: nee. Opleiden kost tijd, maar ik krijg er ook veel energie van.’
Wat is je doel om te bereiken als opleider?
‘Officieel ben ik plaatsvervangend opleider en Nicole Veldhorst-Janssen opleider. Iedere opleiding vult dat anders in. Zo begeleid ik de aios en is Nicole meer actief op landelijk en beleidsmatig niveau. Zo houdt zij zich onder meer bezig met het uitrollen van het nieuwe opleidingsplan. Ik hoop daar nog naartoe te groeien, want er zijn nieuwe elementen als consultvoering, klinisch redeneren en patiëntcommunicatie. Dat past perfect bij de meer klinische rol van de ziekenhuisapotheker en het interprofessioneel samenwerken, waar ik een groot voorstander van ben.’
Tot slot: Wie was jouw rolmodel?
‘Als rolmodel op het gebied van opleiden wil ik kinderarts Hein Brackel noemen. Tijdens een klinische stage op zijn afdeling kindergeneeskunde zag ik hoe hij zorgt voor een prettige sfeer en een veilig opleidingsklimaat. Ook van mijn collega, opleider Nicole Veldhorst-Janssen, heb ik in de afgelopen zeven jaar veel geleerd: wat ik van haar overneem, maar ook wat ik juist anders aanpak.’
tekst: Naomi van Esschoten