Praktijkvoorbeelden gebrekkige gegevensuitwisseling
In de peiling vroeg de Federatie ook naar praktijkvoorbeelden van medisch specialisten. Hieronder een compilatie van de ruim 450 praktijkvoorbeelden met de consequenties van gebrekkige gegevensuitwisseling.
Dubbele diagnostiek
‘Als een patiënt in shared care in een ander/academisch ziekenhuis loopt voor eenzelfde probleem, is het afhankelijk van de informatie die bekend is bij de patiënt wat er bij mij door komt. Regelmatig moet er dubbele diagnostiek gedaan worden omdat de uitslagen niet bekend zijn.’
Incompleet dossier
‘Als vakgroep bedienen we meerdere ziekenhuizen. Het komt voor dat ik een volledig dossier van een patiënt op dag 1 heb in ziekenhuis A. Maar een incompleet dossier op dag 3 in ziekenhuis B wanneer deze patiënt is overgeplaatst.’
Faxen
‘Het is een dagelijkse frequente doorn in het oog dat onderlinge communicatie op ouderwetse manier met fax/post moet en dat systemen niet met elkaar verbonden kunnen/mogen worden, zelfs dezelfde systemen zoals HIX in een drietal ziekenhuizen niet.’
Leeg dossier
‘Als vakgroep doen we dienst voor meerdere ziekenhuizen, maar ik heb niet de mogelijkheid om in alle epd’s in te loggen. Vorige week nog was er een patiënt op de poli met een nagenoeg leeg dossier in het ziekenhuis, maar uitvoerig bekend in naburige ziekenhuis. Dat heb ik eerst moeten opvragen voordat ik een weloverwogen oordeel en beleid kon stellen.’
Boze patiënten
‘Regelmatig heb ik voor mijn behandeling informatie nodig met betrekking tot de diagnose en bijbehorende adviezen van andere specialisten om een passend revalidatieprogramma te kunnen indiceren. Dit moet ik per post of fax opvragen waardoor patiënten later terug moeten komen voor een vervolggesprek. Het beschikken over informatie van andere specialisten discussies en langdradige gesprekken voorkomen. Ik merk vaak veel frustratie en soms ook boosheid bij patiënten wanneer ik nog niet over alle informatie beschik en zij weer hun hele verhaal moeten doen.’
Totale gekheid
‘Vraag ik zelf een foto aan, moet ik eerst een toe- stemmingsformulier van de patiënt naar de radiologie sturen dat ik een uitslag mag ontvangen terwijl ik de aanvrager ben en daarmee verantwoordelijk. Het duurt 2 weken voor ik een code krijg waarmee ik kan inloggen....totale gekheid.’
Informatieverlies
‘In de overdracht van ene naar volgende zorgverlener gaat informatie verloren. Dit kan omdat de ene zorgverlener de informatie mogelijk niet als relevant heeft ervaren, maar voor een volgende zorgverlener wel relevant kan zijn. Bijvoorbeeld als de thuissituatie bekend is bij de verloskundige, is deze informatie voor de gynaecoloog niet direct van invloed op de geboortezorg, maar kan wel weer relevant zijn voor kinderarts en jeugdarts voor natraject.’
Moeizaam samenwerken
‘Ik ben in dienst van een revalidatiecentrum en werk op de afdeling revalidatie in een academisch ziekenhuis. De hele afdeling in het ziekenhuis is geoutsourced en valt onder het revalidatiecentrum. In het ziekenhuis moeten we sinds de outsourcing werken met het epd van het revalidatiecentrum, dat niet verbonden is met het epd van het ziekenhuis. Hierdoor kunnen mijn collega-specialisten in het ziekenhuis niet meer in de status van de patiënt zien of ik een patiënt op de poli heb gezien en ook niet wat ik gedaan of geregeld heb. Officieel mag ik niet in het epd van het ziekenhuis kijken bij verwijzingen naar mijn poli. Dit alles leidt tot forse toename administratieve last, verminderde werklust, moeizame omslachtige communicatie met je collega’s in het ziekenhuis, niet zichtbaar zijn in het ziekenhuis, moeizaam samenwerken in werk- groepen, ketenzorg, etc.’
Frustratie bij patiënt
‘Regelmatig komt het voor dat er sprake is van ontbrekende gegevens van een patiënte over behandelingen voor mammareconstructie in een ander ziekenhuis, die dan voor second opinion of verdere behandeling bij mij komen via huisarts. Hierdoor ontstaat veel verloren tijd, het consult is niet efficiënt en het kost extra administratie. En soms frustratie bij patiënt.’
Geen inzicht
‘Gegevens van het centrum voor jeugd en gezin zijn niet inzichtelijk voor de kinderarts. Wij mogen slechts met expliciete toestemming corresponderen met de jeugdarts, terwijl deze voor veel kinderen een stuk belangrijker is dan de huisarts, voor wie deze drempel niet geldt.’
Geen gegevens inzien
‘Patiënt is elders geopereerd in verband met centra- lisatie chirurgie. Patiënt is nadien duizelig en gaat naar het ziekenhuis waar hij geopereerd is. Daar komt de patiënt op de SEH en door de neuroloog worden hersenmetastasen vastgesteld. Een dag later zit patiënt bij mij op de poli. Ik weet van niets en kan ook geen gegevens inzien. Het duurt eindeloos voor je alle gegevens binnen hebt.’
Wachten
‘Voor de analyse van geneesmiddelenallergie of bij analyse van een allergische reactie is het van belang om de informatie van elders te hebben omdat patiënten het vaak niet goed weten. Helaas gebeurt het bijna dagelijks dat ik de gegevens van andere ziekenhuizen moet opvragen en dat hierop gewacht moet worden. Patiënten moeten dan extra terugkomen, dit is inefficiënt en kost geld.’
Overschrijven van de fax
‘Van elke patiënte die op de polikliniek gynaecologie komt, is de thuismedicatie uit de eigen apotheek niet te verifiëren. Zit niks anders op dan het overschrijven van de fax van de huisarts, en dan hopen we opeen actueel medicatieoverzicht (op papier) van de patiënte. Als je het goed zou willen doen, moet je alle medicatie invoeren in het ziekenhuis-epd, interacties invoeren, allergieën, etc. Dat doet dus niemand. Levensgevaarlijk.’
Documenten inscannen
‘Notabene het NOS Journaal gehaald met het eerste regionale epd, maar we kunnen NIET in elkaars epd kijken. Verwijzingen gaan nog op de ouderwetse manier met fax of e-mail met gescande documenten. Ook met waarneemdiensten kunnen we niet inloggen bij andere ziekenhuizen. Daar krijgen we geen gebruikersnaam en wachtwoord voor het epd.
Dit terwijl ze hetzelfde epd gebruiken!’
Schriftelijk aanvragen
‘Ik probeerde telefonisch een lab-uitslag op te vragen in een ander ziekenhuis. Ook al zat de patiënt bij dat gesprek en gaf ze toestemming, ik kreeg het niet. Dat moest schriftelijk. Pas na tussenkomst van de klachtencommissie kreeg ik de nierfunctiewaarden. Onder protest.’
Tijdlek in cruciale uren
‘Bij polipatiënten is het vaak wel mogelijk om gegevens op te vragen zonder dat dat veel consequenties heeft voor de zorg, hoogstens dubbel onderzoek omdat er al dingen worden aangevraagd. Bij spoedopnames van patiënten die in andere instellingen bekend zijn, is het vaak erg moeilijk om snel aan de gewenste informatie te komen, waardoor in de cruciale eerste uren tijd verloren gaat en de juiste zorg soms later op gang komt dan gewenst, of er verkeerde zorg wordt verleend, zoals antibiotica die anders zouden zijn gekozen als we de kweken die elders zijn afgenomen hadden gekend, of onderzoek dat gedaan wordt dat recent elders ook al verricht is.
‘Niemand weet wat er al is gedaan’
‘Patiënt is acuut opgenomen met een delier, bloedarmoede en leverproefstoornissen. Niemand weet waarom, niemand weet wat er al gedaan is. Patiënt is bekend bij meerdere specialisten verdeeld over 3 ziekenhuizen, verpleeghuis en een ggz-instelling. Ellende.’
Ouderwetse communicatie is een dagelijkse doorn in het oog’
‘Het is een dagelijkse frequente doorn in het oog dat onderlinge communicatie op ouderwetse manier met fax/post moet en dat systemen niet met elkaar verbonden kunnen/mogen worden, zelfs dezelfde systemen zoals HIX in een drietal ziekenhuizen niet.’
Ook al zat de patiënt bij dat gesprek en gaf ze toestemming, ik kreeg het niet..’
‘Ik probeerde telefonisch een lab uitslag op te vragen in een ander ziekenhuis. Ook al zat de patiënt bij dat gesprek en gaf ze toestemming, ik kreeg het niet. Dat moest schriftelijk. Pas na tussenkomst van de klachtencommissie kreeg ik de nierfunctiewaarden onder protest.’
Dubbele diagnostiek
‘Als een patiënt in shared care in een ander/academisch ziekenhuis loopt voor eenzelfde probleem, is het afhankelijk van de informatie die bekend is bij de patiënt wat er bij mij door komt. Regelmatig moet er dubbele diagnostiek gedaan worden omdat de uitslagen niet bekend zijn.’