Wetenschappelijke verenigingen in gesprek over duurzaam dokteren
Op welke manier raakt het thema duurzaamheid het terrein van de medisch specialist en wat betekent dat voor de rol van de wetenschappelijke verenigingen? Tijdens een bijeenkomst onder leiding van Federatiebestuurslid Jelle Ruurda, werden de wetenschappelijke verenigingen bijgepraat over de laatste ontwikkelingen en gingen ze in discussie over dilemma's en kansen. Daarnaast lieten vier verenigingen zien hoe zij het thema duurzaamheid invullen.
De klimaatcrisis is ook een gezondheidscrisis’, stelde Evelyn Brakema - voorzitter Groene Zorg Alliantie. ‘We lopen vast in de huidige manier waarop we met de aarde omgaan en dat moet veranderen. Vergroen de zorg door bijvoorbeeld vervoersbewegingen te verminderen, plantaardig te eten, afval en medicijnverspilling te verminderen, en te focussen op preventie zodat er minder mensen ziek worden. Kijk wat jij zelf kunt doen en werk samen, was haar advies.
Op welke manier maken we als zorgsector de vertaalslag van de afspraken in de Green Deal naar de werkvloer? En hoe organiseer je dat? Ziekenhuisapotheker Nicole Hunfeld heeft de verduurzaming van de IC opgezet binnen het ErasmusMC en vertelde over de werkwijze die zij hebben gehanteerd. ‘Duurzaamheid is niet alleen iets voor de ziekenhuizen’, merkt zij op. ‘Heel vaak krijgen we bij de implementatie van duurzaamheidsmaatregelen de vraag ‘Heb je wel evidence hiervoor?’ Bij de onderbouwing van maatregelen en daarmee het creëren van draagvlak, hebben richtlijnen - en daarmee de wetenschappelijke verenigingen - een cruciale rol.
Veel wetenschappelijke verenigen zijn nog zoekend naar hun rol en de manier waarop duurzaamheid belegd en georganiseerd moet worden. Vier wetenschappelijke verenigingen die hier al verder mee zijn, deelden hun ervaringen.
Wouter Hehenkamp vertelde hoe de beweging Gynae Goes Green is opgezet en landelijk verankerd in de ziekenhuizen. ‘Belangrijk is ook het meetbaar maken van duurzaamheid. Daarvoor zijn we nu bezig met een leidraad met online tool die ook beschikbaar wordt gesteld aan andere wv-en’. Juliëtte Severin van de NVMM belichtte vanuit de infectiepreventie een ander perspectief op duurzaamheid. ‘Infectiepreventie is het voorkómen van ziekte en daarmee duurzaam’, stelde zij. ‘Ja, er worden te veel handschoenen gebruikt, maar wees kritisch voordat je infectiepreventiemaatregelen overboord gooit.’ In de discussie die daarop volgde werd duidelijk dat het best complex is om te bepalen welke infectiepreventiemaatregelen wel en niet nodig zijn. Hoe groot mag een risico op infectie zijn? Hoe gaat IGJ hiermee om? Daarbij werd ook duidelijk dat het belangrijk is dat er concrete data zijn en onderzoek wordt uitgevoerd om goed te kunnen bepalen of een infectiepreventie maatregel per saldo meer oplevert dan vervuilt.
Om de Oogheelkunde te verduurzamen werkt de NOG momenteel aan een concreet actieplan dat na de zomer wordt gelanceerd. Sjoerd Elferink, oprichter van de projectgroep duurzame oogheelkunde: ‘Binnen de zorgpaden van drie veelvoorkomende oogaandoeningen brengen we in kaart wat de milieu-impact is en waar we kunnen verduurzamen.’ Een blauwdruk die hierbij wordt ontwikkeld, kan straks door alle verenigingen worden gebruikt. Een vergelijkbare exercitie wordt uitgevoerd binnen de radiologie. ‘Wij hebben in kaart gebracht hoe de aanzienlijke milieu-impact van MRI’s, CT’s en het gebruik van contrastmiddelen verminderd kan worden. Ook hebben we gekeken naar milieuwinst op het gebied van patiëntenlogistiek en voorraadbeheer’ vertelde Heleen Dekker, voorzitter van de werkgroep duurzaamheid van de NVvR.
Wil je meer weten over de activiteiten van medisch specialisten op het gebied van duurzaamheid? Bekijk onze themapagina over dit onderwerp