Herziening richtlijn Autismespectrumstoornissen bij kinderen en jeugd
Er is veel veranderd in de kennis over autisme en hoe we ernaar kijken. Daarom is de richtlijn inhoudelijk geactualiseerd. Onder meer is er nu meer ruimte voor verschillende perspectieven op autisme, waarbij zowel het medische model als het neurodiversiteitsmodel een plek hebben gekregen.
Inhoud van de richtlijn
Deze richtlijn biedt zorgverleners handvatten voor de ondersteuning en behandeling van kinderen en jongeren met autisme. Er zijn twaalf nieuwe (sub)modules ontwikkeld, gericht op de belangrijkste knelpunten in de praktijk. Zo is er aandacht voor diagnostiek, zowel algemeen als bij kinderen met een verstandelijke beperking. Verder zijn er nieuwe modules over somatische en psychische comorbiditeit, die uitleg geven over welke diagnostiek en behandeling op somatisch/psychisch gebied nodig kan zijn bij kinderen en jongeren met autisme. De richtlijn geeft daarnaast aanbevelingen voor verschillende behandelvormen, zoals psycho-educatie, sociale vaardigheidstraining, vroege interventies en vaktherapieën zoals psychomotorische therapie en muziektherapie. Ook is er een module toegevoegd over de randvoorwaarden in de zorg, waarin de samenwerking tussen zorgverleners, ouders en andere betrokkenen centraal staat.
Samenwerking
De richtlijn is herzien op initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP), in samenwerking met psychologen (NIP), vaktherapeuten (FVB), jeugdartsen (AJN), verpleegkundigen (V&VN), de Landelijke Oudervereniging Balans en de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVvAu). De Vereniging Klinische Genetica Nederland (VKGN) en de Nederlandse Vereniging van Pedagogen en Onderwijsdeskundigen (NVO) hebben meegelezen. Het traject is begeleid door het Kennisinstituut van de Federatie Medisch Specialisten. Financiering is afkomstig van de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten (SKMS).