De Gouden Regel van kinder- en thoraxradioloog Pierluigi Ciet

‘Voordat ik vanuit Italië als radioloog in Rotterdam aan de slag kon, volgde ik een individueel scholingsprogramma om mijn Nederlands en mijn kennis van de radiologie hier te verbeteren. En dat was geweldig. Nederlandse radiologen behoren tot de beste van de wereld; op internationale congressen presenteren zíj de nieuwe technieken en interessante onderzoeksresultaten.

Toch zijn congresorganisaties vaak druk met een evenredige verdeling van radiologen uit verschillende landen. Dat vind ik onzinnig; leer gewoon van de beste mensen. Dat doe ik zelf ook, elke dag. Ik herken snel mensen die beter zijn dan ik op bepaalde vlakken. Van deze mensen vraag ik meestal advies om zo mijn radiologische kennis en vaardigheden te verbeteren.
Bij die zelfontwikkeling stuit ik soms ook op onverwachte inspiratie, bijvoorbeeld bij de zes promovendi die ik begeleid. Jonge mensen met een frisse blik, niet vastgeroest in: “Zo doen we dat nu eenmaal”. Het klinkt gek, maar veel ervaring kan ook tot een tunnelvisie leiden, en daardoor mis je soms voor de hand liggende zaken die net buiten je verwachtingspatroon liggen. Zelf wees een promovendus mij er bijvoorbeeld op dat er verschil is in omvang tussen luchtwegen van geïntubeerde en van niet-geïntubeerde patiënten. Iets wat ik wel weet, maar hij benadrukte dat dat een bias in ons onderzoek kon opleveren. Zo kunnen ook promovendi mij helpen om open naar mijn werk te blijven kijken, om me altijd af te vragen: “Wat als ik het fout heb?” Ik koester de waarde van feedback. En ja, soms moet je je trots even opzijzetten. Dat maakt me een betere specialist en een beter mens.’ 

Pierluigi Ciet, is kinder- en thoraxradioloog in het Erasmus MC. Daarnaast doet hij onderzoek naar longziekten en begeleidt hij promovendi. Hij begon zijn studie geneeskunde en carrière in Italië waar hij zich specialiseerde als radioloog.

Download het artikel als pdf
Lees meer artikelen uit het magazine