Registratie ICD-10 verantwoordelijkheid medisch specialist
Vanaf 1 juli 2015 verplicht de NZa ziekenhuizen om per subtraject de ICD-10 diagnose aan te leveren via het DBC-informatiesysteem DIS. De registratie is de verantwoordelijkheid van de medisch specialist. De Federatie Medisch Specialisten is voorstander van de registratie van de ICD-10 diagnose, maar vindt dat deze taak niet thuishoort bij de medisch specialist maar bij het ziekenhuis.
Naast de nieuwe registratieverplichting ICD10, was de medisch specialist al verantwoordelijk voor de juiste registratie van het zorgtype en de diagnose voor het afleiden van de DBC. De nieuwe regel van de NZa brengt dus extra werklast met zich mee. De Federatie zet zich in om de registratieverplichting voor medisch specialisten van tafel te krijgen, en om de registratie makkelijker te maken.
Niet leuker, wel makkelijker
Zo ondersteunt de Federatie bijvoorbeeld registratie aan de bron. Een medisch specialist stelt dan de diagnosegegevens vast die op dat moment relevant zijn voor de patiënt. Vervolgens kan een medisch codeur de ICD-10 code afleiden uit deze bronregistratie. Een alternatief is de diagnosethesaurus, ontwikkeld door Dutch Hospital Data (DHD), een initiatief van de NVZ en de NFU. In deze thesaurus legt de medisch specialist de medische termen vast, die dan ook worden gehanteerd in het elektronisch patiëntendossier. De diagnosethesaurus stelt daarna een DBC en ICD-10 diagnose voor, die de medisch specialist alleen nog maar hoeft te bevestigen. Dit levert weinig extra registratielast op.
Overleg NZa
De NZa overlegt dit jaar nog met alle veldpartijen over het mogelijk aanpassen van deze verantwoordelijkheidsverdeling, maar vooralsnog ligt de registratieverplichting ICD-10 bij de medisch specialist. Het eerste halfjaar gaat de NZa coulant om met ziekenhuizen die de ICD-10 diagnosecode nog niet goed aanleveren aan het DBC informatiesysteem. Er is geen verplichting om de ICD-10 aan te leveren bij de zorgverzekeraar.
Internationale registratie
ICD-10 staat voor International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems. Het is de internationale standaardindeling van diagnostische termen voor de epidemiologie en de analyse van de algemene gezondheidstoestand van bevolkingsgroepen. Daarnaast monitort de ICD-10 de incidentie en prevalentie van ziekten en gezondheidsproblemen. De ICD-10 wordt in ziekenhuizen gebruikt door medisch codeurs om, naast hoofddiagnose, ook nevendiagnoses en aanvullende registraties zoals morfologie vast te leggen. De gegevens worden aangeleverd aan de Landelijke Basisregistratie Ziekenhuiszorg (LBZ) van de NVZ en de NFU en worden gebruikt voor de berekening van bijvoorbeeld het sterftecijfer (HSMR) van het ziekenhuis.