Nieuwe richtlijn Bijtverwondingen
De richtlijn Bijtverwondingen is op initiatief van de Nederlandse vereniging voor Heelkunde (NVVH) ontwikkeld omdat er behoefte was aan meer inzicht in de risicofactoren die bijdragen aan een slechte uitkomst van bijtwonden. Daarnaast gaven medisch specialisten aan graag handvatten te willen voor het gebruik van antibiotica bij bijtwonden in de tweede lijn en duidelijkheid over het wel of niet dichtmaken van bijtwonden. Sinds deze maand is de richtlijn op de Richtlijnendatabase te raadplegen.
In de richtlijn worden verschillende soorten bijtwonden beschreven: prikbijtwonden en scheur-/kneusbijtwonden. Prikbijtwonden zijn diepe puntvormige bijtwonden veroorzaakt door bijvoorbeeld de puntige tanden van een kat. Scheurbijtwonden worden veroorzaakt door bijvoorbeeld honden en hebben vaak een rafelige wondrand. Kneusbijtwonden worden veroorzaakt door dieren met een plat gebit. De soort wond bepaalt welke behandeling het beste is. In de richtlijn komt aan bod wat de risicofactoren zijn voor het ontwikkelen van infecties van de huid en de weke delen na bijtwonden. Daarnaast is er aandacht voor het behandelbeleid, het inzetten van micro-organismen en gebruik van antibiotica.
Samenwerking
De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de chirurgen, medisch microbiologen, SEH-artsen en de plastisch chirurgen. Het Kennisinstituut van de Federatie Medisch Specialisten heeft het traject begeleid. Patiëntenfederatie Nederland heeft zorg gedragen voor inbreng vanuit het patiëntenperspectief. Daarnaast was er nauwe afstemming met het Nederlands Huisartsen Genootschap om de richtlijn aan te laten sluiten bij de NHG-Behandelrichtlijn Traumatische wonden en bijtwonden.