Kennisagenda Neurochirurgen gepubliceerd
Deze maand presenteerden de Neurochirurgen hun kennisagenda. Deze bevat een top 10 van meest dringende zorgevaluatievragen die zij in de komende jaren (2019-2024) willen onderzoeken. ‘Een belangrijke stap om de wetenschappelijke basis van de dagelijkse neurochirurgische zorg te versterken en te komen tot meer effectieve, doelmatige en veilige zorg’, aldus Geert-Jan Rutten, voorzitter van de kennisagenda werkgroep.
Bij het prioriteren van de onderzoeksvragen is gelet op goede aansluiting bij het belang van patiënten, onderzoekbaarheid, relevantie en impact op vakgebied en maatschappij. Uiteindelijk zijn de tien meest relevante kennishiaten geselecteerd. Twee van deze vragen worden hieronder kort toegelicht.
Terugkerende lage rughernia voorkomen
Een van de onderzoeksvragen in de kennisagenda is de vraag ‘Wat is het optimale beleid bij patiënten met een terugkerende lage rughernia?’ In beginsel wordt vaak een afwachtend beleid gevoerd als patiënt al eerder is geopereerd. Als de beenpijn echter blijft en invaliderend is, wordt er bij deze patiënten vaak een operatie uitgevoerd waarbij de neurochirurg het deel van de tussenwervelschijf verwijdert dat de zenuw beklemt. In enkele gevallen, bij het vaker terugkeren van de lage rughernia, wordt zelfs de gehele tussenwervelschrijf verwijderd en vervangen door een implantaat, en de aanliggende wervels vervolgens gefixeerd. Er zijn aanwijzingen uit eerder onderzoek dat een implantaat het vaker terugkeren van de lage rughernia kan voorkomen. Met zorgevaluatieonderzoek willen zij de effectiviteit van deze behandeling nader onderzoeken.
Effect van psychosociale begeleiding
Een andere vraag waar de neurochirurgen antwoord op willen krijgen is: ‘Leidt intensieve psychosociale begeleiding tot verbetering van de kwaliteit van leven bij patiënten met Parkinson die behandeld worden met diepe hersenstimulatie (DBS)? ’ Diepe hersenstimulatie is een behandelmethode waarbij elektroden in de hersenen worden geplaatst die elektrische signalen afgeven. Hierdoor worden specifieke symptomen onderdrukt, waardoor klachten veroorzaakt door Parkinson afnemen of verdwijnen. Deze methode wordt inmiddels ook in een vroegere fase van de ziekte toegepast, met als doel om de patiënt langer een normaal socioprofessioneel leven te kunnen laten leiden. Helaas is DBS niet bij iedere patiënt even effectief en er ontstaan soms ook negatieve psychologische en cognitieve neveneffecten na operatie. Naast technische en neurobiologische factoren, hangt de uiteindelijke impact van DBS ook af van de manier waarop patiënt en naasten omgaan met de beperkende gevolgen van de voortschrijdende ziekte. De neurochirurgen willen met zorgevaluatie het effect van intensieve psychosociale begeleiding onderzoeken.