Frank de Grave: ‘Elke zorgeuro doelmatig besteden’
Orde-voorzitter Frank de Grave een jaar aan het werk
Medisch specialisten zijn op zichzelf gericht en hun organisatie is sterk versnipperd. Dat te veranderen is de missie van Frank de Grave, ruim een jaar voorzitter van de Orde van Medisch Specialisten. ‘Nu de zorgeuro schaarser wordt, moeten we ingewikkelde keuzes maken.’
‘Medisch specialisten vragen me soms schertsend: Houd je het wel vol bij ons, aparte lui als we zijn? Maar het bevalt me prima.’ Jurist en oud-politicus Frank de Grave (56) is ruim een jaar voorzitter van de Orde van Medisch Specialisten (OMS) en voelt zich thuis. ‘Ik vind het opvallend hoe snel ik als niet-medicus ben geaccepteerd en hoeveel ruimte ik krijg om te doen wat ik wil doen.’ Maar zoals menig specialist hem met argusogen bekeken zal hebben, zo heeft ook hij de ogen niet in de zak. Twee dingen zijn hem opgevallen. Allereerst de grote betrokkenheid waarmee medisch specialisten met hun vak bezig zijn. Maar ook hun relatieve desinteresse in alles wat zich daaromheen afspeelt. De betaalbaarheid van de zorg, de relatie met bestuurders, de samenstelling van de beroepsgroep: het interesseert medisch specialisten maar matig, merkt De Grave. ‘Ik zie een houding van: Val me niet lastig, laat me mijn werk doen!’ Waarbij de belevingswereld van veel artsen ook beperkt lijkt te zijn tot de eigen spreekkamer en maatschap. ‘Het doet mij denken aan mijn tijd als minister van Defensie. Marine, luchtmacht, marechaussee, landmacht. En daarbinnen: infanterie, cavalerie. Hier voelt men zich allereerst snijder, of beschouwer, of vrijgevestigde, of acadeem. Het is erg versnipperd allemaal.’
Navelstaren
‘Schouder aan schouder op weg naar de toekomst’ noemde hij onlangs zijn voorzitterscolumn in Medisch Contact (MC 5/2012: 297). De Grave meent het: medisch specialisten moeten meer als eenheid naar buiten treden en zich duidelijker profileren in de gezondheidszorg. Navelstaren kán niet meer, zeker niet sinds januari vorig jaar, toen de OMS een breed gedragen akkoord sloot met het ministerie van VWS. De Grave: ‘De plannen om de raad van bestuur in de lead te zetten gingen van tafel. Professionele autonomie kreeg zijn plek. De overheid respecteert nu de keuze van medisch specialisten voor dienstverband of het vrije beroep. Hun fiscale situatie is intact gebleven. Daar staat tegenover dat zij medeverantwoordelijk zijn geworden voor het betaalbaar houden van de zorg. Had de overheid die afspraak niet met ons gemaakt, dan had ze gekozen voor hogere premies, meer eigen risico of snijden in het pakket.’ De Grave was ‘aangenaam verrast’ dat de overgrote meerderheid van de leden het akkoord accepteerde en zo een langdurig conflict met de overheid voorkwam. ‘Conflicten leiden tot aanscherping van de beeldvorming, er gaat veel negatieve energie in zitten en je bent niet bezig met een oplossing. Soms zijn ze onvermijdelijk, maar je wordt er niet wijzer van.’