En nu verder: Ieder jaar een nieuw harnas
Een wandeling door het bos of zelf opstaan uit je bed; dat kun je vergeten als je benen verlamd zijn. Als het aan het studententeam Project MARCH van TU Delft ligt, gaat het exoskelet daar verandering in brengen. Dit gemotoriseerd robotisch harnas kan mensen met een dwarslaesie weer laten lopen. Toekomstmuziek nog, want voor het zover is, zijn we jaren verder. Een wisselend 26-koppig studententeam bouwt wel elk jaar een nieuwe versie van het exoskelet, volledig vanaf scratch. Dat laatste is het innovatieve eraan, volgens teammanager Francesca Kessler. Met een frisse start kun je out-of-the-box denken en makkelijker nieuwe materialen en ideeën in het ontwerp verwerken. De studenten werken samen met fysiotherapeuten en revalidatieartsen, die aangeven dat het exoskelet bijdraagt aan het beter functio¬neren van blaas, darmen en bloedsomloop, en versterking van spieren en botten. In het 34 kilo tellende exoskelet van 2019 lag het accent op betere fixtures, de onderdelen die zorgen voor een stabielere houding van de ‘piloot’ van het skelet. Het huidige team werkt aan de integratie van realtime sensorische feedback in het ontwerp, waardoor het exoskelet in staat is om te reageren op de omgeving. Een flinke stap vooruit, want tot nu toe waren alle skeletten voorgeprogrammeerd. Maar zover is het nog niet, want ook de doorontwikkeling van dit exoskelet gaat volgens Francesca stapje voor stapje.