Aan de start: Oogarts Steffi Rombouts

Oogarts Steffi Rombouts: ‘De variatie spreekt me aan. Je doet alles, van het eerste gesprek tot en met de operatie.’

Waarom werd je oogarts? 
‘Ik ben goed met mijn handen. Eerst wilde ik HPB-chirurg worden, maar dat leek me niet goed te combineren met bestuurlijk werk, mijn andere ambitie. Dus werd het oogheelkunde, een specialisme dat me tijdens de coschappen erg beviel. Als oogarts kan ik direct de kwaliteit van iemands leven verbeteren. Mensen met staar die de angst hebben om blind te worden, kunnen met één operatie opeens weer goed zien. “De koolmezen zijn niet grijs meer, ze hebben weer kleur”, zei een man laatst. Fantastisch toch? Ook de variatie spreekt me aan. Je doet alles, van het eerste gesprek tot en met de operatie.’

Je was twee jaar lang voorzitter van De Jonge Specialist. Waarom? 
‘Ik heb altijd al interesse gehad in bestuursfuncties, vind het belangrijk werk. We hebben artsen nodig die volledig toegewijd zijn aan hun vak, maar ook mensen die ervoor zorgen dat wij het vak goed kunnen uitoefenen. Ik werd actief bij DJS om me in te zetten voor de opleidings- en werkomstandigheden van jonge dokters. In 2021 heb ik als voorzitter van DJS in het acht uur NOS-journaal mijn zorgen mogen uiten over het grote aantal arts-assistenten in opleiding dat overweegt te stoppen. Aanleiding was toen een enquête van DJS. Dat leidde weer tot Kamervragen en uitnodigingen vanuit de belangrijke spelers in de gezondheidszorg, zoals Inspectie IGJ en directeur-generaal Curatieve Zorg.’ 

Heb je zelf ook last van die werkdruk?
‘Hard werken is het probleem niet. Dit gebeurt ook bij andere beroepsgroepen. Als arts wil je de best mogelijke zorg leveren aan patiënten. Dit streven komt in gevaar doordat we veel patiënten per dag zien. Ook zijn de administratielast en de complexiteit van de zorgvraag toegenomen. Ik vind het belangrijk dat artsen meer tijd per consult krijgen en minder administratielast. Dat bevordert niet alleen de goede uitoefening van ons werk, maar ook het werkplezier en daarmee het behoud van onze zorgprofessionals. Dit geldt ook voor verpleegkundigen.’ 

Je speelt hockey en tennis. Is dat inspanning of ontspanning?
‘Ik zie inspanning als een vorm van ontspanning. Waarbij teamsport mij het meest trekt. Samen strijden voor de overwinning. Door de volle focus op de bal en de goal vergeet je even alle drukte van de dag, terwijl je ook nog eens samen plezier maakt en buiten bent.’