Aan de start: Orthopedisch chirurg Mirek Karel

Wilde je als kind al arts worden?
‘Als kind wilde ik dierenarts worden. Tot ik erachter kwam dat patiënten - de dieren dus - een dierenarts doorgaans niet zo leuk vinden. Toen was de lol er ook meteen af.’

Hoe verschoof die droom naar orthopedie?
‘Op mijn elfde brak mijn moeder haar enkel op meerdere plaatsen; ze werd geopereerd met platen en schroeven en kon na een revalidatietraject weer lopen. Dat haar orthopedisch chirurg dat voor elkaar kreeg, maakte enorme indruk. Toen besloot ik: dit wil ik gaan doen.’

Je kreeg in groep acht echter mavo-advies.
‘Volgens mijn leraar het hoogst haalbare.’

Dat weerhield je niet?
‘In de brugklas vertelde ik mijn ouders dat ik orthopedisch chirurg wilde worden. Hun ­eerste gedachte was: hoe gaan we hem vertellen dat dat heel moeilijk wordt? Ze besloten me toch onvoorwaardelijk te steunen - samen zochten we uit hoe ik mijn droom toch kon realiseren. Met extra vakken en bijles lukte het.’

Heb je ooit gedacht: nu stop ik ermee?
‘Vooral in het begin van mijn studie heb ik dat weleens gedacht. Met zulke grote hoeveelheden stof moest ik heel anders leren studeren dan ik gewend was. Ik kon simpelweg niet alles meer uit mijn hoofd leren. Gelukkig kon ik mezelf op die moeilijke momenten altijd herpakken.’

Op welk specifiek moment dacht je: hier doe ik het voor?
‘Als ik iemand aan zijn schouder opereer en diegene kan weer sporten en pijnloos zijn hobby’s uitoefenen. Dan geef je je patiënt echt levenskwaliteit terug. Dat vind ik mooi.’

Wat zijn de zwaarste momenten in je werk?
‘Complicaties, tegenvallende resultaten of onvoorziene problemen komen helaas voor. Dat vind ik moeilijk en daar kan ik flink van balen. Soms moet ik me op het moment zelf herpakken, en even diep ademhalen - de volgende patiënt wacht immers alweer.’

Je hebt twee fellowships in Australië gevolgd, wat is het grootste verschil met Nederland?
‘Australië kent een systeem van publieke en private zorg. Ik werkte veel in die laatste sector, dus met patiënten die simpelweg geld te besteden hadden. Zij konden vaak binnen drie maanden terecht, terwijl patiënten met minder bestedingsruimte soms wel twee jaar moesten wachten op een operatie. Heel ongelijk, ik ben blij dat dit in Nederland anders is.’

Waarom koos je voor schouder?
‘Tijdens mijn coschappen begon ik met schouderonderzoek en dat trok mij direct. Het is een kleiner vakgebied dan de heup en de knie, dat nog enorm in ontwikkeling is. De constante innovatie maakt het interessant en uitdagend.’

Wat is het grootste misverstand over ­orthopedisch chirurgen dat je nu zou willen rechtzetten?
‘Dat we een simpel en lomp specialisme zijn, met hakken, boren en zagen. Wellicht van oudsher, maar de schouderchirurgie is tegenwoordig een zeer technisch, verfijnd vak. Het plaatsen van een onderdeel vergt precisie en een nauw timmermansoog. Een afwijking van een paar graden kan een grote invloed hebben op het resultaat.’

Hoe ontwikkel jij je verder als orthopedisch chirurg?
‘Als schouderfellow in het Spaarne Gasthuis word ik momenteel ontzettend goed begeleid en getraind door twee zeer ervaren schouderspecialisten. Zij kijken mee en geven tips hoe ik mijn techniek kan verbeteren. Daarnaast werk ik mee aan wetenschappelijk onderzoek, zowel in Nederland als in Australië. Ik wil mezelf continu verbeteren; dat is mijn drijfveer.’

• GEBOREN 30 januari 1986 in Gouda
• RONDDE in 2013 zijn geneeskundestudie in Rotterdam af
• VOLGDE de opleiding tot orthopedisch chirurg van 2015 tot 2022, in het Erasmus MC, Reinier de Graaf Ziekenhuis en Reinier Haga Orthopedisch Centrum
• WERKTE in 2023-2024 in Brisbane, Australië (fellowship schouder arthroscopie en prothesiologie)
• VOLGT een fellowship schouderchirurgie in het Spaarne Gasthuis
• HEEFT een relatie met Dennis
• HOBBY’S ‘De beperkte tijd die ik over heb, breng ik het liefst met mijn vrienden door. Ook maken we graag mooie reizen’   
• MIST het lekkere weer en de relaxte lifestyle van Australië
• GAF in de weekenden in Australië kangoeroes te eten in de kangoeroe-opvang

Download het artikel als pdf
Lees meer artikelen uit het magazine